معنی ته وه - جستجوی لغت در جدول جو

ته وه

فرهنگ گویش مازندرانی

وه وه

وه، در هنگام تعجب از خوبی و زیبایی چیزی گفته می شود

فرهنگ فارسی عمید

ته ته

(تُهْ تُهْ)

کلمه ای است که شتران را بدان زجر کنند و سگان را خوانند، حکایت لکنت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

ته ته

(تَهْتَهْ)

افزوده شده و انبوه شده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

وه وه

(وَهْ وَهْ)

خه خه. زه زه ! به به. بخ بخ. بارک اﷲ. آفرین. احسنت. تبارک اﷲ. ماشأاﷲ. به نام ایزد. تعالی اﷲ. زه. زهی. (یادداشت مرحوم دهخدا). وه وه کلمه ای است دال بر تعجب و شگفتی. شگفتا. عجبا. (انجمن آرا) :
ای سرو بلند قامت دوست
وه وه که شمایلت چه نیکوست.
سعدی.
وه وه آن غمزۀ به موقع او
خه خه آن خندۀ به هنگامش.
(از مؤلف انجمن آرا)

لغت نامه دهخدا